Hier herinneren we Els. Een warme uitnodiging om nog even bij Els te zijn met een geschreven bericht, een foto of een geluidsfragment.
samen met Els
toegevoegd door annie vanhoutte, 3 juni 2008
Het was heel mooi gisteren : tederheid, verdriet, respect, betekenis, schoonheid, een kring van goedheid en van licht rond een geliefde.
Vandaag neemt het leven ons weer mee. Er wordt gewerkt, getreurd, gehoopt, verder geleefd.
En dat gaat moeizaam en met een groot gemis.
We hebben kleine hulpjes nodig: een roos, een aardbei, een melodie, een stem, een mooie foto, een wijze tekst, een lieve mens, een licht, een glimlach, een herinnering.
Daaraan moest ik denken vanochtend toen ik moeizaam de dag begon, aan jullie denkend.
En terwijl ik heel aandachtig en met zorg het middagmaal bereidde wist ik dat er in het zorgzaam en verwonderd omgaan met het dagelijkse veel troost en veel ruimte voor geliefden aan deze of aan gene zijde is.
. 1 Reactie op dit bericht . Reageren op dit bericht . Nieuw bericht toevoegen
Daar bloeid' ene lelie
toegevoegd door je mama, 3 juni 2008
Mijn lief Elsje,
Voor je uitvaart koos ik heel zorgvuldig enkele liedjes uit. Omdat een lelie symbool staat voor zuiverheid, reinheid, puurheid... koos ik voor jou heel speciaal dit liedje uit:
Daar bloeid' ene lelie
met zuiverlijke pracht
voor eeuwen en tijden
in 't diepst van God's gedacht
Zij was toch zo schone
zij bloeide oh zo blank
Er looft haar naar waarde
noch mens noch eng'lenzang!
Vandaag is de lelie
zo menig eeuw verbeid,
op aarde ontsproten
in reine heerlijkheid.
't Zijt gij, o Maria,
o lelie eeuwig schoon,
Gods bruid en Gods dochter
en moeder van Gods Zoon!
Al d'engelenkoren begroeten heden d'aard
Zij heeft hun o wonder,
een koningin gebaard!
O hemelse lelie,
gij zijt onz' eeuwige roem,
gij zijt van de wereld
de vlekkeloze bloem!
t: A. Cuppens
m: L. De Vocht
Jeugdherinneringen
toegevoegd door Saskia Roggeman, 3 juni 2008
Els,
We hebben een mooie jeugd gehad samen. Kampen bouwen in de tuin, in de boomhut, in het stro. Met de paardjes en de geiten spelen, playbacken, verstoppertje in de maïsvelden, waterspelletjes, we hadden zelfs ons eigen natuurclubje opgericht. Je kon ook zo mooi piano spelen. Onze passie voor de natuur, de dieren en muziek is steeds de rode draad doorheen onze vriendschap gebleven. De laatste jaren zagen we elkaar niet zo vaak meer, maar als we elkaar tegenkwamen was het weerzien telkens weer even hartelijk. Ik hoop dat je nu nog steeds de warmte en de vriendschap kan ervaren die je verdient. Bedankt voor de vele mooie momenten, je bent een vriendin om nooit te vergeten. Veel liefs, Saskia.
. 1 Reactie op dit bericht . Reageren op dit bericht . Nieuw bericht toevoegen
Verlies
toegevoegd door je mama, 3 juni 2008
Een kind verliezen doet pijn
héél veel pijn
maar een kind zien lijden
dag in dag uit
twee jaar lang
doet misschien nog méér pijn
de toekomst zal het me leren...
je mama
Els, de zus van Jef
toegevoegd door Heidi, Steven, Roel en Marthe, 2 juni 2008
Els,
wij kennen je niet... enkel uit gesprekken met Jef, je broer en van Fredie, mijn beste vriendin sinds mijn kinderjaren. Wat ik lees en zie en hoor op deze site maakt je al meer tastbaar en ik denk dat je een geweldige persoonlijkheid had, op een ingetogen manier dan wel.
Ik las ergens : 'je moet op een bepaald moment, als je van hier naar nergens gaat, dwars door de ziel, waar het geweldig tocht, al is het nog zo'n mooie dag." Aan je familie wens ik dan ook veel sterkte en steun aan elkaar en veel 'nabije' zielen die een beetje mee de tochtige weg durven gaan.
was de hele dag bij je als muzikale vriend
toegevoegd door Geert Serruys (schoonbroer van Sandrien), 2 juni 2008
Lieve Els, wij hadden/hebben de beiden dezelfde passie: muziek in alle mogelijke vormen en expressies, gevoelens, enz...
Deze zijn ook terug te vinden in het LEVEN
W A A R D I T O O K I S
Blijf genieten van al dat moois, zelfs in het "Geluid der Stilte"( Boudewijn de Groot) naar analogie van "The Sound of Silence" (Simon and Garfunkel)
Lieve Els,
toegevoegd door Buurman René, 2 juni 2008
Hoeveel tijd heb je niet doorgebracht in die grote, prachtige tuin van je ouders.
Daar zal je wel eens een vogeltje gevonden hebben met een gebroken vleugel...
Dat vogeltje, met zijn gevecht om opnieuw te kunnen vliegen...
Dat vogeltje, met zijn gevecht om te overleven...
Dat vogeltje, met zijn onmogelijk te winnen gevecht.
Wat zal jou dat aangegrepen hebben.
Zo stel ik mij ook jouw strijd voor...
Je was een vogeltje met een gebroken vleugel.
Elsje,
Ik zal je glimlach missen, en je pianospel dat ik zo graag hoorde wanneer het vanuit jouw kamer tot over de tuin, zo maar, in ons huis naar binnen kwam gewaaid... wat een prachtig geschenk was dat telkens weer.
Dag lieve buurmeisje.
Lieve Els, slaap lekker... en mooie dromen...
toegevoegd door Martine, 2 juni 2008
Op 24 januari 2003 viel er een mailtje in mijn mailbox. “Praten via Messengerâ€. De afzender was mij onbekend, maar uit nieuwsgierigheid voegde ik haar toe aan mijn msn-contacten. “Hallo. Stoor ik?†vroeg de onbekende mij. “Hallo. Nee, je stoort niet,†antwoordde ik.
Had ik toen kunnen weten, Els, meisje, dat ik hier vandaag zou staan om afscheid te nemen van die onbekende, die in de voorbije vijf jaar mijn beste vriendin is geworden, mijn steun en toeverlaat in bange dagen. Zijn wij niet het levende bewijs, Els, dat onbekenden alleen maar vrienden zijn die je nog niet eerder had ontmoet?
Ik herinner me onze eerste ontmoeting, op een zaterdag twee maand later, in Gent. Allebei zenuwachtig en onwennig. Giechelen. Samen naar de film (Harry Potter), en daarna pannenkoeken eten. En ook al spraken we sindsdien regelmatig af, msn bleef de rode draad doorheen onze vriendschap. Ter gelegenheid van – zoals jij het noemde – ons tweejarige vriendschapsjubileum, stuurde je me flarden van onze eerste gesprekken. Ik heb ze nog steeds op de computer staan… Over alles praatten we, ik groene lettertjes, jij bruine. Hele schermen vol. En praten via internet, kan net iets intenser dan face to face… We waren – nee, we zijn – zielsverwanten…
Er zijn momenten geweest, dat het stil was langs jouw kant. Druk met je werk, met je hobby’s, je familie, je vriendin. Er zijn ook momenten geweest, dat het stil was langs mijn kant. Maar toch zijn we altijd naar elkaar teruggekeerd. Toen ik diep in de put zat een jaar of twee geleden, was jij er om mij te steunen, om in mij te geloven.
Sinds je opname in Melle was het chatten op een laag pitje komen te staan. We zijn dan beginnen sms’en. Massa’s sms’jes. Soms tien per dag, of meer. Wanneer je in het weekend thuis was bij je ouders, kwam je soms online. Ik nog steeds met groene lettertjes, jij geen bruine meer, maar zwarte… Je zei me dat je mij tot je beste vrienden rekende… Het doet me deugd te weten dat ik je toch een klein beetje tot steun heb kunnen zijn, ook al heb ik het gevoel dat ik tekort ben geschoten…
Ik heb er altijd in geloofd dat het niet anders kón dan beter met je gaan, dat het ergste nu wel achter de rug was, maar ik voelde me machteloos, omdat ik jouw lijden niet kon verlichten. Ik had zo graag wat van je pijn, je angst, je verdriet overgenomen.
Binnen vier weken studeer ik af. Ik keek ernaar uit om na mijn examens eindelijk meer tijd met jou door te brengen…
Ik wil mijn afstuderen aan jou opdragen, Els. Omdat je, wanneer ik twijfelde aan mijn vaardigheden om een goeie psychologe te worden, altijd in mij bent blijven geloven en me bleef verzekeren dat ik wél een goeie psychologe word. Het feit dat je zei dat je in mij gelooft, is mij tot steun en geeft me vertrouwen. Wil je me dat blijven zeggen?
Lieve Els, ik mis je verschrikkelijk. Slaap lekker, meid. En mooie dromen…
-- Mijn afscheid van Els, op 2 juni '08 --
Herinneringen aan Els
toegevoegd door Annelies Coppieters, 2 juni 2008
Weet je nog :
Mee op ontdekkingstochten
Dwars door de Sinaaise velden
’s Middags naar ’t Stenenmuurken
Om frietjes te eten
Boterhammen niet meer nodig
Lekkere honing
Spaghetti in het boshuisje
Genieten van de natuur
Spelen, ravotten, sjotten
Hoe lang is het niet geleden :
Punten geven op Scott en Charlene
Playbacken op Clouseau
Loop naar de maan, door het dakvenster
Vol overtuiging
Wat een tijd :
Met de fiets naar de grote school
Nieuwe vrienden, veel plezier
Babbelen, lachen, durven
Maar ook
veel voelen, nadenken,
Wikken en wegen,
steeds meer, steeds vaker
En ondanks je pijn en twijfel,
Blijven wie je was
Een vriendin uit de duizend.
Een mens om heel veel van te houden.
Zo wil ik aan jou blijven denken, lieve Els
Rust zacht. Voor altijd gerust.
Voor Els
toegevoegd door Annelies Coppieters, 2 juni 2008
Els.
beste vriendin. gelach. de schoolbel.
tomatensoep uit blik. rust in de natuur.
de boomhut. pianomuziek
witje & mikkie. genieten. neighbours.
vlaamse film. bibliotheek.
avontuur. filosofie.
luisterend oor. altijd paraat.
in en in goed . thuisvoelen.
playback. het eerste middelbaar. rusten.
wij.zullen.jou.missen.