Hier herinneren we Els. Een warme uitnodiging om nog even bij Els te zijn met een geschreven bericht, een foto of een geluidsfragment.

Bloemetjes
toegevoegd door Tine Vervoort, 7 maart 2009

De eerste zonnestraaltjes laten zich zien.
Bloemetjes groeien, madeliefjes...
Reinout plukt er een heleboel en zet ze in een vaasje,
op de vensterbank in onze keuken.
‘Voor wie zijn die bloemetjes’, vraag ik..
Reinout: ‘Voor tante Els, want die was zo lief’.
‘Dat zal ze mooi vinden’ zeg ik.
Reinout: ‘Ja, die bloemetjes zal ze hier kunnen zien hé, vannacht,... als een sterretje...’
Ik ben er zeker van dat hij gelijk heeft...,
en in gedachten zie ik een zachte glimlach op je gezicht verschijnen...

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

Zes jaar geleden...
toegevoegd door Martine, 24 januari 2009

Dag lieve Els,
vandaag is het zes jaar geleden dat we elkaar leerden kennen... Ik had het graag samen met jou gevierd, zoals vorig jaar, met chocoladetaart met een grote zes erop, en heel veel slagroom!...
Je bent vandaag ook al acht maand weg, en ik begin stilaan aan de gedachte te wennen, al is het toch bij momenten nog onbevattelijk voor me. Ik mis je nog steeds.

Liefs,
Martine

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

Tijd...
toegevoegd door Els Heene, een collega van Tine, 2 januari 2009

Ik kwam hier toevallig nog eens terecht en wilde via deze weg de familie van Els (en in het bijzonder tine) nog eens heel veel sterkte toewensen. De tijd doet misschien een beetje zijn werk maar het verdriet bij zo'n groot verlies kan zo onvoorspelbaar zijn (het ene moment pakt het je bij de keel terwijl andere momenten net makkelijker lijken). Ik hoop dat de eerste feestdagen zonder haar draaglijk waren, en dat jullie warmte bij elkaar gevonden hebben. Heel veel sterkte en mijn innig medeleven aan jullie allen...

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

afwasmaatje
toegevoegd door Barbara Synaeve, 26 november 2008

Ik kan je nu al zeggen
nog voor eender wat,
dat je mijn hart allang
niet meer verlaten kan.

Tenzij heel even - zoals nu,
om wadend door m’n bloed
naar m’n hoofd te stijgen.

Dan denk ik aan je.
Zoals nu.
Stijn Vranken


Dag Els,

Overspoeld door emoties lees ik al die lieve woorden aan jou. Ik had er geen idee van ... In gedachten zie ik je aan de piano en op het omgebouwde tennisveld als paradijs voor de geitjes. Die gratis telefoonlijn naar jouw kot was best handig "Els, het eten is klaar" en daarna samen de afwas doen. Het is al bijna 8 jaar geleden maar het lijkt net gisteren. Ik bewaar de mooie herinneringen in mijn hart...
Heel veel liefs,
Barbara

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

Zes maanden...
toegevoegd door Martine, 24 november 2008

De tijd gaat snel... En ze zeggen dat tijd alle wonden heelt... Misschien een beetje, ja, maar de littekens verdwijnen niet...
Ik blijf je missen, elke dag...
Liefs,
Martine

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

gsm
toegevoegd door femke, 10 november 2008

Je nummer zit nog steeds in mijn gsm. Ik bel het af en toe.
Je mailadress nog steeds in mijn box. ik laat het daar. Wie weet stuur je nog iets. Ik mis je zo.
x
femke

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

Jef en Els
toegevoegd door Anneleen , 7 november 2008

Jef en Els,

Via de website van EVA klikte ik door naar deze pagina.

Zonder ik je kende, Els, wist ik meteen dat je de zus was van Jef: zachtaardig, ingetogen, een grappige ondeugende grijns, frisse blik, een denker, natuurlijk & eenvoudig, meteen vertrouwd.

Je was er ineens nieuw, in de bibliotheek 'van de Plateau'. Jef gaf er ons lessen Autocad waar ik verschrikkelijk klunzig in was.

Ik kan het niet goed vatten wat er precies is gebeurd, maar de tekstjes en foto's geven het gevoel alsof ik familie ben verloren: jullie lijken, bijna 5 jaar later, ineens weer zo vertrouwd.

Was ik toen maar niet zo extreem verlegen; ik had jullie graag beter gekend.

Jef, Els en familie,
ik hoop van harte dat jullie het goed stellen. Jullie lijken me echt 'een fijn nest'.

Liefs,
Anneleen

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

Verbondenheid
toegevoegd door mama, 1 november 2008

Een kind dat sterft
keert terug naar de moederschoot
Je koestert het
onophoudelijk
Diep in je blijft het verderleven
onlosmakelijk
voor altijd
En dat gevoel
raak ik
denk ik
hoop ik
nooit meer kwijt...

. 1 Reactie op dit bericht     . Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

troost
toegevoegd door Mieken, 29 oktober 2008

Een vaal-bruine jas hijst zich op de trappers de berg op.
Fel gekleurde wanten omklemmen het stuur.
Groen-oranje-groen-zonder-vingers-wanten.
Vanonder een muts met flappen ontwaart een zachte lach.
Knipoog : "ik ben er (weer)".

Ontmoeting iedere ochtend, Gent, Van Duysseplein, 8u35

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen

gefeliciteerd
toegevoegd door Martine, 16 oktober 2008

hey Els,
gefeliciteerd met je meterschap ;-)
liefs, Martine

. Reageren op dit bericht     . Nieuw bericht toevoegen